به گزارش مشرق، ویتامین D نقش مهمی در حفظ سلامت کلی بدن دارد. این ویتامین برای رشد و توسعه سلول‌های عضلانی، عملکرد مناسب و سازگار سیستم ایمنی، حفظ سلامت سیستم اسکلتی و موارد دیگر ضروری است. به همین دلیل است که سطوح ناکافی یا کمبود ویتامین D ممکن است خطر ابتلا به بیماری و عفونت، تخریب استخوان و بسیاری دیگر از پیامدهای منفی سلامتی را افزایش دهد.

کمبود ویتامین D بسیار رایج است و در سراسر جهان، حدود ۱ میلیارد نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

عواملی که خطر کمبود ویتامین D را افزایش می دهند عبارتند از:

رنگ پوست، محل زندگی، توانایی بدن برای جذب ویتامین D، قرارگیری در معرض نور خورشید، شرایط پزشکی، وزن بدن.

مصرف بیش از حد و تصادفی ویتامین D تحت شرایط زیر پیش می‌آید:

خطاهای نسخه، استفاده نادرست از مکمل‌های ویتامین D با دوز بالا و ...

افزایش مصرف ویتامین D چه عوارضی را به دنبال دارد؟

۱. افزایش سطح ویتامین D موجود در خون

سطوح ویتامین D بیشتر از ۱۰۰ نانوگرم در میلی لیتر ممکن است مضر باشد. در مواردی که افراد مگادوز (دوزهای بسیار بالا) مکمل‌های ویتامین D را برای مدت طولانی مصرف می‌کردند، علائم مسمومیت در سطوح خونی بسیار بالا گزارش شده است.

بیشتر موارد مسمومیت ویتامین D ناشی از دوز نامناسب مکمل و اشتباهات تجویزی است.

۲. افزایش سطح کلسیم خون

ویتامین D به بدن شما کمک می‌کند تا کلسیم غذای مصرفی را جذب کند. در واقع این یکی از مهمترین نقش‌های آن است. با این حال، اگر مصرف ویتامین D شما بیش از حد باشد، کلسیم خون شما ممکن است به سطوحی برسد که علائم ناخوشایند و بالقوه خطرناکی ایجاد کند.

علائم هایپرکلسمی (کلسیم بالا) عبارتند از:

ناراحتی‌های گوارشی مانند استفراغ، حالت تهوع، یبوست و درد معده
خستگی، سرگیجه، توهم و گیجی
بی‌اشتهایی
ادرار بیش از حد
سنگ کلیه، آسیب به کلیه و حتی نارسایی کلیه
فشار خون بالا و ناهنجاری‌های قلبی
کم‌آبی بدن
هایپرکلسمی معمولاً پس از مصرف مگادوز ویتامین D برای مدت طولانی ایجاد می‌شود و نوعی تهدید برای سلامتی به شمار می‌آید.

۳. تغییر وضعیت روانی

هایپرکلسمی می‌تواند منجر به تغییر وضعیت روانی در افراد مبتلا به مسمومیت ویتامین D شود. افراد مبتلا به هایپرکلسمیِ ناشی از مسمومیت ویتامین D معمولاً علائمی مانند گیجی، افسردگی و روان پریشی دارند. در موارد شدید، کما نیز گزارش شده است.

۴. عوارض کلیوی

در برخی موارد، مسمومیت ویتامین D می‌تواند منجر به آسیب به کلیه و حتی نارسایی کلیه شود. این به این دلیل است که داشتن ویتامین D بیش از حد در بدن می‌تواند منجر به سطوح بالای کلسیم شود که همین امر منجر به از دست دادن آب از طریق ادرار زیاد و کلسیفیکاسیون (انباشت کلسیم) کلیه‌ها می‌گردد.

هایپرکلسمی همچنین می‌تواند باعث انقباض عروق خونی کلیه و در نهایت افت عملکرد کلیه ‌شود.